॥ आदित्य हृदय स्तोत्रम् ॥
વિનિયોગ
ॐ अस्य आदित्यहृदय स्तोत्रस्य
अगस्त्यऋषिः अनुष्टुपदः आदित्यहृदयभूतो।
ભગવાન બ્રહ્મા દેવતા નિરસ્તાશેષવિघ्नतया
બ્રહ્माविद्यासिद्धौ सर्वत्र जयसिद्धौ च विनियोगः ॥
ततो युद्धपरिश्रान्त्समरे चिन्तया स्थितम्।
રાવણ ચાગ્રતો દ્રષ્ટાયુદ્ધાય સમુપસ્થિતમ્ ॥૧॥
दैवतैश्च समगम्यद्रष्टुमभ्यागतो रणम्।
उपागम्याब्रवीद्रामगस्त्योभगवान् ऋषिः ॥2॥
राम राम महाबाहोषृणु गुह्यं सनातनम्।
येन સર્વાનરીન્ વત્સમરે વિજયિશ્યસિ ॥3॥
आदित्यहृदयं पुण्यंसर्वशत्रुविनाशनम्।
जयावहं जपेन्नित्यम् अक्ष्यं परमं शिवम् ॥4॥
सर्वमङ्गलमाङ्गल्यंसर्वपापप्रणाशनम्।
પેટ્રોલશોકપ્રશમનમ્યુર્વર્ધનમુત્તમમ્ ॥૫॥
રશ્મિમંતં સમુદ્યન્દેવાસુરનમસ્કૃતમ્ ।
पूज्यस्व विवस्वन्तांभास्करं भुवनेश्वरम् ॥6॥
सर्वदेवात्मको ह्येषतेजस्वी रश्भावमिनः।
एष देवासुरगणाँल्लोकान्पाति गभस्तिभिः ॥7॥
एष ब्रह्मा च विष्णुश्चशिवः स्कन्दः प्रजापतिः।
महेन्द्रो धनदः कालोयमः सोमो ह्यपां पतिः ॥8॥
पितरो वसवः साध्याह्यश्विनौ मरुतो मनुः।
वायुर्वह्निः प्रजाप्राणऋतुकर्ता प्रभाकरः ॥9॥
आदित्यः सविता सूर्यःखगः पूषा गभस्तीमान् ।
સ્વર્ણસૃષ્ટો ભાનુર્હિરણ્યરેતાદિવાકરઃ ॥૧૦॥
हरिद्श्वः सहस्रार्चिःसप्तसप्तिर्मरीचिमान्।
तिमिरोन्मथनः शम्भुस्त्वतामार्ताण्ड अंशुमान् ॥11॥
हिरण्यगर्भः शिशिरस्तपनोभास्करो रविः।
अग्निगर्भोऽदितेः पुत्रःशङ्खः शिशिरनाशनः ॥12॥
व्योमनाथस्तमोभेदीऋग्जजुःसमपारगः।
घनवृष्टिरपांमित्रोविन्ध्यवीथीप्लवङ्गमः ॥13॥
आतपी मण्डली मृत्युःपिङ्गलः सर्वतापनः।
કવિર્વિશ્વો महातेजाःरक्तः सर्वोद्भवः ॥14॥
नक्षत्रग्रहताराणामधिपोविश्वभावनः ।
तेजसामपि तेजस्वीद्वादशात्मन् नमोऽस्तु ते ॥15॥
नमः पूर्वाय गिरयेपश्चिमायाद्रये नमः ।
ज्योतिर्गणां पतयेदिनाधिपतिये नमः ॥16॥
जय जयभद्रायर्यश्वाय नमो नमः ।
नमो नमः सहस्रांशोआदित्य नमो नमः ॥૧૭॥
नम उग्राय वीरायसारङ्गाय नमो नमः ।
नमः पद्मप्रबोधायमार्तण्डाय नमो नमः ॥૧૮॥
ब्रह्मेशानाच्युतेशायसूर्यादित्यवर्चसे।
भास्वते सर्वभक्षायरौद्राय वपुषे नमः ॥19॥
तमोघ्नाय हिमनायशत्रुघ्नायामितात्मने ।
कृतघ्नाय देवज्योतिषां पतये नमः ॥20॥
तप्तचामीकरभायवह्नये विश्वकर्मने ।
નમસ્તમોऽभिनिघ्नायरुचये लोकसाक्षिणे ॥21॥
नाशयत्येष वै भूतंतदेव सृजति प्रभुः।
पायतेष तपत्येषवर्ष्येष गभस्तिभिः ॥22॥
एष सुप्तेषु जागर्तिभूतेषु परिनिष्ठितः।
एषवाग्निहोत्रं चफलं चैवाग्निहोत्रिणाम् ॥23॥
वेदश्च क्रतवश्चैवक्रमां फलमेव च।
यानि कृत्यानि लोकेषुसर्व एष रविः प्रभुः ॥24॥
एनमापत्सु कृच्छ्रेषुकान्तातेषु भयेषु च।
कीर्त्यन् पुरुषःकश्चिन्नावसीदति राघव ॥25॥
पूजयस्वैनमेकाग्रोदेवदेवं जगत्पतिम्।
એતત્ ત્રિગુણિતં જપ્ત્વાયુદ્ધેષુ વિજયિષ્યસિ ॥26॥
अस्मिन् क्षणे महाबाहोरावाना त्वं वधिष्यसि ।
એવમુક્તં તદાગસ્ત્યોજગમં યથાગતમ્ ॥27॥
एतच्छृत्वा महातेजानष्टोऽभवत्तादा ।
धारयामास सुप्रीतोराघवः प्रयात्मवान् ॥28॥
आदित्यं प्रेक्ष्य जप्त्वातु परं हर्षमवाप्तवान्।
ત્રિરાચમ્ય शुचिर्भूत्वाधनुरादय वीर्यवान् ॥29॥
રાવણ પ્રેક્ષ્ય હૃષ્ટાત્માયુદ્ધાય સમુપાગમત્।
सर्वेन महता वधेतस्य धृतोऽभवत् ॥30॥
अथ रविरवदन्निरीक्ष्य रामंमुदितमनाः परमं प्रहृष्यमाणः।
निशिचरपतिसंक्ष्यं विदित्वासुरगणमध्यगतो वचस्त्वरेति ॥31॥
॥ इति आदित्यहृदयम् मन्त्रस्य ॥